Πότε επιλέγουμε Ρομποτική χειρουργική Da Vinci;
Ρομποτική χειρουργική. Το μέλλον είναι εδώ
Η έννοια της Ελάχιστα Επεμβατικής χειρουργικής εγκαταστάθηκε πλέον στην συνείδηση κάθε μοντέρνου χειρουργού, ο οποίος αντιλαμβάνεται την ανάγκη να μειώσει το χειρουργικό τραύμα σε όλα τα επίπεδα. Στόχος είναι, ακόμα και όταν χειρουργούμε λαπαροσκοπικά μέσα από πολύ μικρές τομές και με πολύ λεπτά εργαλεία, να εκτελούμε πολύ ακριβείς, στοχευμένες και αποτελεσματικές κινήσεις, έτσι ώστε να περιοριστούν άσκοποι τραυματισμοί στους ιστούς. Όσο πιο ατραυματικό είναι το χειρουργείο, τόσο πιο γρήγορη και ανώδυνη η μετεγχειρητική ανάρρωση, οι μετεγχειρητικές επιπλοκές πλησιάζουν στο μηδέν και γενικά η περιπέτεια ενός χειρουργείου περνάει με το λιγότερο δυνατό κόστος. Στα πλαίσια αυτής της γενικευμένης απαίτησης μπήκε σταδιακά στην καθημερινότητα μας η διαστημική τεχνολογία των Robots.
Ο Αμερικανικός στρατός αρχικά, αναγνώρισε τις δυνατότητες και τις πιθανές εφαρμογές των robots σε πολεμικές συγκρούσεις. Στη διάρκεια του πολέμου στον Κόλπο, ξεκίνησε και υλοποιήθηκε η ιδέα ενός χειρουργικού robot, με σκοπό να αντιμετωπίζει τραυματίες στο πεδίο της μάχης κατευθυνόμενο από τις εντολές ενός κανονικού χειρουργού που θα βρισκόταν σε ασφαλή περιοχή. Έτσι δημιουργήθηκε αρχικά το robot Αίσωπος (1994), ακολούθησε το Ζευς (1996) που ήταν ο πρόδρομος του σημερινού συστήματος Da Vinci. Το 1997 εισήχθη το πρώτο ρομποτικό χειρουργικό σύστημα Da Vinci στην Ευρώπη και πραγματοποιήθηκε η πρώτη Ρομποτική Χολοκυστεκτομή από το Γάλλο χειρουργό Cadiere, στο εκπαιδευτικό κέντρο IRCAT στο Στρασβούργο. Αυτό το πρώτο ρομποτικό χειρουργείο σε άνθρωπο, σηματοδότησε την είσοδο στην εποχή της Σύγχρονης Ρομποτικής Χειρουργικής.
