ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ
Τι είναι η βουβωνοκήλη
Η Βουβωνοκήλη, είναι ένας τύπος κήλης του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος που προβάλει και γίνεται ορατή στην βουβωνική περιοχή, δηλαδή στην περιοχή που τελειώνει ο κορμός και ξεκινάει το πόδι. Ο σάκος, σε αυτό τον τύπο της κήλης, σχηματίζεται από την προβολή του περιτοναίου (εσωτερικό κάλυμμα της κοιλιάς) από τον βουβωνικό πόρο προς τα έξω. Ο βουβωνικός πόρος είναι ένα φυσικό πέρασμα μέσα από το οποίο, στην διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής ο όρχης, μαζί με τα αγγεία του, μεταναστεύει από την κοιλιά και παίρνει την κανονική του θέση μέσα στο όσχεο. Μετά την γέννηση το κανάλι αυτό κλείνει, αλλά πάντα αποτελεί μία ευάλωτη θέση για την δημιουργία κήλης.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Στα αρχικά στάδια και όσο το χάσμα είναι μικρό, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται κάψιμο και πόνο, ιδιαίτερα στο τέλος μιας κουραστικής μέρας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο σάκος περιορίζεται μέσα σε μικρούς χώρους με αποτέλεσμα να πιέζονται οι γύρω ιστοί και να προκαλείται οίδημα και πόνος. Αργότερα, όταν το χάσμα είναι μεγάλο και ο σάκος μπαινοβγαίνει με ευκολία στην κοιλιά, τα συμπτώματα χαρακτηρίζονται από το αίσθημα βάρους στην περιοχή και από συμπτώματα λόγω πίεσης. Το περιεχόμενο του σάκου μπορεί να είναι επίπλουν, έντερο, ακόμα και ουροδόχος κύστη σε αυτές τις περιοπτώσεις. Εξαιρετικά σοβαρή και επείγουσα είναι η περίπτωση στην οποία η κήλη κάνει περίσφιξη, δηλαδή το περιεχόμενο του σάκου στραγγαλίζεται στον αυχένα της κήλης και αν δεν αναταχθεί εγκαίρως νεκρώνεται με αποτέλεσμα την δημιουργία περιτονίτιδας.
Πώς γίνεται η διάγνωση μιας βουβωνοκήλης
Με την κλινική εξέταση ο έμπειρος χειρουργός μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει μια βουβωνοκήλη. Στα πολύ αρχικά στάδια ωστόσο μπορεί να είναι λίγο δύσκολο. Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται ένα υπερηχογράφημα με το οποίο αναγνωρίζεται το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα και μπαίνει η διάγνωση.
Τι να αποφεύγει κάποιος με βουβωνοκήλη
Οτιδήποτε αυξάνει την πίεση μέσα στην κοιλιά, αυξάνει και την πίεση στα ευάλωτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος με αποτέλεσμα είτε να δημιουργούνται κήλες είτε να αυξάνεται το μέγεθος σε ήδη υπάρχουσες. Τέτοιες καταστάσεις είναι η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, οι βαριές χειρωνακτικές δουλειές, η άρση βαρών, η χρόνια δυσκοιλιότητα και ο χρόνιος βήχας.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές αθεράπευτης βουβωκήλης
Η σημαντικότερη επιπλοκή μιας βουβωνοκήλης είναι η “περίσφιξη”. Σε αυτή την περίπτωση το περιεχόμενο του σάκου, που συνήθως είναι λίπος ή έντερο, στραγγαλίζεται στον αυχένα (άνοιγμα) της κήλης και εγκλωβίζεται έξω από το σώμα, με αποτέλεσμα να σταματά η κυκλοφορία του αίματος μέσα στα αγγεία και τελικά να προκαλείται νέκρωση. Αυτή είναι η μόνη περίπτωση στην οποία μια κήλη μετατρέπεται σε εξαιρετικά επείγων χειρουργικό περιστατικό και θα πρέπει να χειρουργείται άμεσα. Καλό θα είναι μια βουβωνοκήλη να χειρουργείται προγραμματισμένα πριν κάνει περίσφιξη.
Συχνότητα εμφάνισης σε άνδρες/ γυναίκες, ηλικία κλπ
Η βουβωνοκήλη είναι πολύ συχνή πάθηση και η χειρουργική επιδιόρθωση της είναι η συχνότερα εκτελούμενη χειρουργική επέμβαση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι συχνότερη στους άνδρες όπου η πιθανότητα εμφάνισης της αυξάνεται, με την πάροδο του χρόνου. Υπολογίζεται ότι το 25% των ανδρών θα εμφανίσουν βουβωνοκήλη κατά την διάρκεια της ζωής τους.
Υπάρχει θεραπεία χωρίς χειρουργείο
Η θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι ξεκάθαρα χειρουργική.
Δεν υπάρχει φάρμακο, ούτε άλλο συντηρητικό μέσο θεραπείας. Η εφαρμογή υποστηρικτικών μέσων, που είναι γνωστά ως «κηλεπίδεσμοι», πετυχαίνουν απλά την ανάταξη του κηλικού σάκου πίσω στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την πρόσκαιρη ανακούφιση από τα συμπτώματα, χωρίς όμως να καταργούν ή να θεραπεύουν με οποιοδήποτε τρόπο το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα. Επιπλέον, η μακροχρόνια χρήση αυτών των προϊόντων δημιουργεί συμφύσεις στην περιοχή οι οποίες δυσκολεύουν το έργο του χειρουργού ο οποίος αναλαμβάνει τελικά να λύσει το πρόβλημα χειρουργικά.
Βουβωνοκήλη λαπαροσκοπικα πώς γίνεται
Το χειρουργείο γίνεται μέσα από τρείς σωλήνες (trocars) διαμέτρου 5 και 10mm, μέσα από τους οποίους περνάει η λαπαροσκοπική camera, τα λαπαροσκοπικά εργαλεία, το πλέγμα και τα καθηλωτικά clips, ότι δηλαδή χρειάζεται για την διενέργεια του χειρουργείου. Τα trocars τοποθετούνται εφόσον προηγουμένως η κοιλιά έχει φουσκώσει με διοξείδιο του άνθρακα (CO2) προκειμένου να δημιουργηθεί ο απαιτούμενος χώρος για να δουλέψει ο χειρουργός. Όλοι οι χειρουργικοί χειρισμοί γίνονται πίσω από το άνοιγμα του κοιλιακού τοιχώματος. Εφόσον ο σάκος και το περιεχόμενο του αναταχθούν πίσω στην κοιλιά (στην κανονική τους θέση), τοποθετείται ένα πλέγμα από πολυπροπυλένιο πίσω από το κοιλιακό χάσμα και το κλείνει. Το υλικό αυτό, το οποίο καθηλώνεται στην επιθυμητή θέση με καθηλωτικά clips, δεν έρχεται ποτέ σε επαφή με τα έντερα εφόσον καλύπτεται εξ’ ολοκλήρου με περιτόναιο.
Η επέμβαση ολοκληρώνεται με την σύγκλειση των μικρών τραυμάτων, εφόσον προηγουμένως έχει γίνει τοπικά ένεση με μακράς διάρκειας τοπικό αναισθητικό προκειμένου να μειωθεί στο ελάχιστο ο μετεγχειρητικός πόνος.
Βουβωνοκήλη ρομποτικά πώς γίνεται
Στο ρομποτικό χειρουργείο η επέμβαση γίνεται όπως και στο λαπαροσκοπικό μέσα από τρείς σωλήνες διαμέτρου 8mm, με την διαφορά ότι μέσα από τα ρομποτικά trocars περνούν τα αρθρωτά ρομποτικά εργαλεία και η ρομποτική τρισδιάστατη camera. Επιπλέον, το πλέγμα καθηλώνεται με ραφές αντί με καθηλωτικά clips, εφόσον ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των ρομποτικών χειρουργείων είναι η μεγάλη ευκολία με την οποία τοποθετούνται ραφές σε οποιοδήποτε σημείο της κοιλιάς, όσο δυσπρόσιτο και αν είναι. Αυτό οφείλετε στο γεγονός ότι τα εργαλεία είναι αρθρωτά και έχουν τόση ελευθερία κινήσεων στην κοιλιά όση και το ανθρώπινο χέρι. Σε αντίθεση, τα λαπαροσκοπικά εργαλεία είναι άκαμπτα και με περιορισμένο εύρος κινήσεων. Το σημαντικότερο κέρδος από την χρήση των αρθρωτών εργαλείων είναι η διενέργεια απόλυτα ελεγχόμενων, στοχευμένων και γι΄αυτό ελάχιστα τραυματικών και ελάχιστα αιμορραγικών χειρουργικών χειρισμών, που καταλήγουν σε πολύ λιγότερο πόνο, λιγότερες μετεγχειρητικές λοιμώξεις, ταχύτερη μετεγχειρητική ανάρρωση, αλλά κυρίως σε ένα εξαιρετικό χειρουργικό αποτέλεσμα.
Βουβονοκήλη με ανοιχτό χειρουργείο
Στο ανοικτό χειρουργείο η αποκατάσταση της κήλης γίνεται έξω από την κοιλιά, μέσω μιας χειρουργικής τομής συνήθως 10-12 εκατοστών στην αντίστοιχη βουβωνική περιοχή. Η φιλοσοφία της επέμβασης είναι να ανοιχτούν όλα τα στρώματα του κοιλιακού τοιχώματος μέχρι να αναγνωριστεί το εσωτερικό άνοιγμα, να αναταχθεί ο σάκος μέσα στην κοιλιά και ακολούθως να γίνει σύγκλειση του χάσματος με ή χωρίς την τοποθέτηση πλέγματος. Το μειονέκτημα της ανοικτής μεθόδου, εκτός από το μεγάλο χειρουργικό τραύμα με όλες του τις συνέπειες, είναι το γεγονός ότι για ανατομικούς λόγους το χάσμα δεν μπορεί ποτέ να κλείσει εντελώς γιατί από μέσα του περνάει ο σπερματικός πόρος με τα αγγεία του. Επιπλέον με αυτή την μέθοδο το πλέγμα τοποθετείται πίσω από το άνοιγμα με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό η κήλη να υποτροπιάσει.
Με τι κριτήρια επιλέγουμε τη μέθοδο του χειρουργείου
Επιλέγουμε την χειρουργική μέθοδο λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες ανάγκες και τα δεδομένα του κάθε ασθενούς, αλλά και την εμπειρία του χειρουργού και την διαθέσιμη υποδομή. Οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι (λαπαροσκοπικό ή ρομποτικό χειρουργείο) αποτελούν την πρώτη επιλογή για τους σύγχρονους χειρουργούς, ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν μπορούν να εφαρμοστούν.
Εάν έχει προηγηθεί λαπαροσκοπικό χειρουργείο αποκατάστασης βουβωνοκήλης η οποία έχει υποτροπιάσει, η επανάληψη ενός λαπαροσκοπικού χειρουργείου είναι εξαιρετικά δύσκολη γι’ αυτό προτείνεται το δεύτερο χειρουργείο να γίνει με την κλασσική ανοικτή μέθοδο. Επιπλέον, σχετική αντένδειξη αποτελεί η περίπτωση στην οποία προηγήθηκε ρομποτική προστατεκτομή.
Χρόνος ανάρρωσης σε κάθε μέθοδο
Το Ανοικτό χειρουργείο δημιουργεί μεγάλο τραύμα που έχει σαν συνέπεια να παρατείνεται η μετεγχειρητική ανάρρωση. Σε αντίθεση το λαπαροσκοπικό ή το ρομποτικό χειρουργείο είναι ελάχιστα τραυματικό και ο μετεγχειρητικός χρόνος ανάρρωσης είναι σύντομος. Ο χρόνος νοσηλείας είναι μια μέρα και η μετεγχειρητική ανάρρωση διαρκεί μία περίπου εβδομάδα. Στο διάστημα αυτό ο ασθενής πρέπει να αποφύγει σκληρές χειρωνακτικές εργασίες και οτιδήποτε μπορεί να εμποδίσει την ομαλή ενσωμάτωση του πλέγματος στο κοιλιακό τοίχωμα. Η ανάγκες σε παυσίπονα είναι ελάχιστες. Στις περισσότερες περιπτώσεις μία εβδομάδα μετά το χειρουργείο μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του και στις συνηθισμένες δραστηριότητες του.
Βουβωνοκήλη- μετεγχειρητικός πόνος σε κάθε μέθοδο
Με την λαπαροσκοπική μέθοδο οι ανάγκες σε παυσίπονα είναι ελάχιστες και συνήθως καλύπτονται με μέτριες δόσεις παρακεταμόλης.
Με την ανοικτή μέθοδο οι ανάγκες σε παυσίπονα είναι μεγαλύτερες και διαρκούν περισσότερες μέρες.
Τι πρέπει να προσέχω μετά από εγχείρηση βουβωνοκήλης
Μετά το χειρουργείο ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει να σηκώνει βάρη και να κάνει οτιδήποτε αυξάνει την πίεση στην κοιλιά του π.χ. το έντονο βήχα και την χρόνια δυσκοιλιότητα.
Πόσες μέρες νοσηλείας απαιτούνται?
Σε λαπαροσκοπικό και ρομποτικό χειρουργείο ο χρόνος νοσηλείας είναι μία μέρα. Σε κάποιες επιλεγμένες περιπτώσεις η νοσηλεία μπορεί να περιοριστεί και σε μερικές ώρες. Σε κλασικό ανοικτό χειρουργείο ο ασθενής χρειάζεται να μείνει στο νοσοκομείο μία έως δύο μέρες.
Ποιες είναι οι οδηγίες μετά το χειρουργείο
Οι κλασικές οδηγίες μετά από οποιοδήποτε επανορθωτικό χειρουργείο για κήλη είναι, να αποφεύγονται οι καταστάσεις που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση αυξάνοντας έτσι και τις πιθανότητες υποτροπής. Ο ασθενής θα πρέπει για ένα τουλάχιστον μήνα να αποφεύγει τις χειρωνακτικές δουλειές, το γυμναστήριο, καταστάσεις που προκαλούν ή επιδεινώνουν ένα χρόνιο βήχα ή μία χρόνια δυσκοιλιότητα κ.ο.κ.
Η εμπειρία της ομάδας μας
Η ομάδα μας τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει διενεργήσει περίπου κήλες. Αρχικά τα χειρουργεία γινόντουσαν κυρίως με την ανοικτή μέθοδο αλλά σταδιακά αυτό αντικαταστάθηκε από το λαπαροσκοπικό χειρουργείο σε σημείο που σήμερα πλέον πολύ σπάνια και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις χειρουργούμε ανοικτά.
Η συμβουλή της ομάδας για όσους πάσχουν από Βουβωνοκήλη
Η βουβωνοκήλη, όπως όλες οι άλλες κήλες είναι μία χειρουργική πάθηση. Αυτό σημαίνει ότι διορθώνεται μόνο χειρουργικά. Εάν λάβουμε υπόψιν ότι οι κήλες γίνονται πάντα μεγαλύτερες, ποτέ μικρότερες, είναι λογικό να συνιστούμε στους ασθενείς μας χειρουργική αποκατάσταση μίας βουβωνοκήλης στα αρχικά της στάδια, δηλαδή μόλις διαγνωστεί. Η αναμονή μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα τα οποία δυσκολεύουν την λύση. Εκτός από το γεγονός ότι όσο πιο μεγάλη είναι μία κήλη τόσο ποιο δύσκολη η αποκατάσταση της και τόσο περισσότερες οι πιθανότητες υποτροπής, επιπλέον με την πάροδο του χρόνου αυξάνουν οι πιθανότητες περίσφιξης
Πώς μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας
Dr. Ελένη Καραφώκα - Μαύρου
Χειρουργός Πεπτικού Συστήματος & Χειρουργός κήλης - Metropolitan General
Δ/νση Ιατρείου Πυθαγόρα 3, 155 62, Χολαργός (3ος όροφος)
Τηλέφωνο για ραντεβού 211 9904340
E-mail
Σχετικά Βίντεο